رویترز: بعید است که دلار به زودی سلطه جهانی را از دست بدهد، حتی با گسترش BRICS
تاریخ انتشار: ۱۰ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۵۹۶۹۶۸
به گزارش اکوفارس به نقل از رویترز، گسترش گروه BRICS برای احتمال عضویت کشورهایی مانند ایران، عربستان سعودی، امارات متحده عربی، اتیوپی، و مصر، یک توسعه جذاب در ژئوپلیتیک قدرت اقتصادی را نشان میدهد.
بهویژه در زمینهی صادرات انرژی یک بلوک گستردهتر چنین تأثیر قابلتوجهی خواهد داشت. با در اختیار داشتن درصد بالایی از کالاهای جهانی— مانند منگنز، گرافیت، نیکل، مس، و نفت— تحت کمربند مشترک خود، این گروه به طور نظری میتواند کنترل قابلتوجهی بر این بازارها اعمال کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
با این حال، ارزیابی BNY Mellon نشان میدهد این کافی نخواهد بود تا وضعیت دلار را به عنوان ارز پشتوانه جهانی به چالش بکشد.
نفوذ دلار: دلار آمریکا به طور عمده در سیستم مالی جهانی جا افتاده است. این نه تنها یک ارز است بلکه یک ابزار مالی است که در سراسر جهان برای تجارت، پسانداز، و به عنوان یک معیار استاندارد برای کالاها مورد استفاده قرار میگیرد.
پایداری اقتصادی: اقتصاد آمریکا، علیرغم چالشهایش، هنوز هم به عنوان پایدار و قوی در نظر گرفته میشود، که باعث میشود دلار یک ارز پناهگاه در زمانهای بحران جهانی باشد.
برتری تکنولوژیک: آیندهی حاکمیت ارز ممکن است در تکنولوژی قرار داشته باشد، بهویژه در زمینههایی مانند چیپهای کامپیوتری بالا دست، که آمریکا هنوز هم برتری دارد.
تغییر به انرژی پایدار: افزودن صادرکنندگان نفت اصلی مانند امارات و عربستان سعودی به BRICS میتواند تنشی در بلوک در مورد تغییر بلند مدت از انرژی مبتنی بر کربن به منابع پایدار ایجاد کند، که سخت میکند ارائه یک جبهه یکپارچه در برابر دلار.
پیچیدگیهای لجستیکی تغییر ارز: حتی اگر بلوک BRICS گستردهتر توانمندی توسعه یک سبد ارز جایگزین پشتوانهدار کالا را داشته باشد، پیادهسازی و کسب پذیرش گسترده برای چنین ارزی وظیفهی عظیمی خواهد بود. این نیازمند سیستمهای مالی قوی، چارچوبهای قانونی، و مهمتر از همه، ارادهی سیاسی در میان کشورهای عضو خواهد بود.
زیرساخت مالی جهانی: سیستمهای مالی جهانی فعلی بر اساس دلار ساخته شدهاند. شبکه SWIFT، تجارت بینالمللی، بازارهای بدهی، و بسیاری از ابزارهای مالی دیگر همگی محور دلار هستند. تغییر این نیازمند یک تلاش هرکولی و همکاری کشورهای غیر-BRICS خواهد بود.
عوامل سیاسی: ایالات متحده می تواند فشار اقتصادی یا حتی نظامی بر کشورهایی که به دنبال دور شدن از دلار هستند، اعمال کند و همکاری بین کشورهای بریکس و اعضای بالقوه جدید باید به اندازه کافی قوی باشد تا بتواند در برابر چنین فشارهایی مقاومت کند.
در حالی که گسترش BRICS و کنترل آن بر کالاهای مهم جهانی روایت قانعکنندهای را ایجاد میکند، چالشهای عملی برای سقوط دلار بهعنوان ارز ذخیره جهان همچنان تند است.منبع: اکوفارس
کلیدواژه: دلار سلطه جهانی بانک مرکزی شاخص بورس افزایش قیمت طلای جهانی قیمت روز خودرو
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ecofars.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «اکوفارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۵۹۶۹۶۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شکست پس ۲۰۰ روز جنایت | چرا اسرائیل به اهدافش نرسید؟
به گزارش جام جم آنلاین، در دویستمین جنگ غزه، مقاومت همچنان پابرجاست و جنبش حماس همچنان به عنوان نیروی نظامی در باریکه غزه حضور دارد. مهمتر از همه این که هیچ یک از اسرای اسرائیلی به جز از طریق مذاکره و معامله با جنبش حماس، بازگردانده نشدند. این درحالیست که وعده نتانیاهو در آغاز جنگ، پیروزی مطلق، حذف حماس و آزادی بیچون و چرای تمام اسرای اسرائیلی بود.
البته رژیم صهیونیستی سعی دارد با حمله به رفح، شکست خود در غزه را به حاشیه برده و جبهه جدیدی برای جنگ باز کند اما بعید است جهان پذیرای چنین استدلالهای جنگ طلبانهای باشد و تغییری در برآورد شکست اسرائیل ایجاد کند.
انتقادات وارده به بنیامین نتانیاهو در داخل جامعه صهیونیستی این است که او بر ادامه جنگ در غزه پافشاری میکند و هدف او از صحبت در مورد حمله به رفح، تنها تلاش برای عدم پذیرش تبادل اسرا و همچنین طولانی شدن جنگ است.
اسرائیل همچنین در بین افکارعمومی نیز شکست سنگینی خورده است. موج اعتراضات در این ۲۰۰ روز علیه تلآویو بشدت افزایش یافته و در تاریخ اسرائیل بینظیر بوده است.
افزون بر اینها، اسرائیل پس از عملیات وعده صادق بازی منطقهای را نیز به ایران باخته و بُت نژامی که از خود ساخته بود، آسیب جدی دیده و به این ترتیب اهمیت منطقهای خود را از دست داده است.
به این ترتیب اسرائیل بازنده قطعی جنگ غزه بوده و بعید است جنایتهای بیشتر این رژیم تغییری در این وضعیت ایجاد کند.